“Yalnızlığımın yalnız bana zararı dokundu.” Yazıma Oğuz Atay’ın Korkuyu Beklerken romanındaki bu cümle ile başlamak istiyorum. Bir birey düşünelim, yalnızlığın onu tanrı katına yükselttiğine inanan, yalnızlığın olumsuz bir duygu olduğunu savunan herkesin karşısında duran bir birey. Hayatının son bir ayına kadar hayatına romantik anlamda hiçbir birey girmemiş ve yalnızlığa alışmış bir birey. Böyle bir insana“YALNIZLIKTAN DOĞAN AŞK VE YAŞAMDAKİ YERİ” yazısının devamını oku